Konkurs zrodził się z potrzeby podtrzymania znajomości muzyki Fryderyka Chopina oraz utrwalenia charakterystycznej dla niego tradycji gry na fortepianie. Dziś, kiedy Konkurs organizowany jest z olbrzymim rozmachem, przyciągając największe talenty pianistyczne ze wszystkich krajów świata, a sama Chopinowska twórczość cieszy się taką popularnością i uznaniem, jakie nie są dane niemal żadnemu innemu kompozytorowi, trudno uwierzyć w to, że po I wojnie światowej, zaledwie około 90 lat temu, dzieła Chopina grywane były coraz rzadziej, a wręcz znikały z programów nauczania szkół muzycznych. Kult Chopina gasł.

Pomysłodawcą powołania do życia Konkursu był pedagog i pianista Jerzy Żurawlew. Pracując z młodymi ludźmi, obserwował ich zapał do popisów i rywalizacji – uznał więc, że turniej pianistyczny będzie najlepszym sposobem zachęcenia ich do grania Chopina. W tamtym czasie pomysł ów nie był bynajmniej oczywisty – warszawski Konkurs przez lata był jedynym takim wydarzeniem na świecie.

więcej